Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

ΜΑΙΡΗ ΒΟΥΛΓΑΡΗ

Κάπου στα μισά της διαδρομής της παρουσίασης της κριτικής επιτροπής του 
3ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης της Βιβλιοθήκης Σπάρτου ανταμώνουμε την 


ΜΑΙΡΗ ΒΟΥΛΓΑΡΗ


Ονομάζομαι Μαίρη Βούλγαρη, μόνιμη κάτοικος Αθηνών εκ γενετής, με καταγωγή από την Άνδρο, όπως και ο Παντελής Βούλγαρης.

Κύριο επάγγελμα νηπιαγωγός. 
Οι άλλες κοινωνικές ή καλλιτεχνικές κυρίως ενασχολήσεις μου δεν έχουν σχέση με το γράψιμο.

Συνήθως τα βιογραφικά γράφονται σε τρίτο πρόσωπο με τις κλισέ λέξεις, όπως  ο/η τάδε γεννήθηκε! Λες και δεν είναι αυτονόητο… και άλλα τέτοια περιττά που δεν ενδιαφέρουν τον αναγνώστη. 
Υποθέτω πως δεν σας ενδιαφέρουν όλα αυτά προς το παρόν. Μέχρι να μου ζητηθούν, θα περιορισθώ στο «γραφικό» μου έργο. Το συγγραφέας δεν το χρησιμοποιώ, γιατί θεωρώ πως είναι ένας τίτλος που στον δίνουν οι άλλοι αν και εφ’ όσον τον αξίζεις και δεν έχεις το δικαίωμα να τον οικειοποιείσαι.

Είμαι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών από το 2012 και επί δύο συνεχόμενες θητείες στο Δ.Σ. 
Ελπίζω να μην είμαι στην επόμενη διοίκηση, για να ξεκουραστώ και να προλάβω να γράψω! 

Επίσης δεν έχω λάβει μέρος στους διαγωνισμούς μας, ούτε σε άλλους διάφορους διαγωνισμούς γενικότερα, γιατί έχω δύο βασικά μειονεκτήματα! Δεν γράφω βιβλία με λίγες σελίδες, ούτε έχω δικαίωμα συμμετοχής, γιατί είμαι μονίμως στις επιτροπές διοργάνωσης και αξιολόγησης…

Άρχισα να γράφω πριν πολλά, πολλά, χρόνια και τουλάχιστον για μια δεκαετία, μέχρι το 2010, έψαχνα να βρω έναν εκδότη που να με καλύπτει συναισθηματικά! 
Που να μην μου πει ψυχρά: 
«Ναι, μας κάνει. Άσε το και φύγε!» 
Ομολογώ πως δεν το κατάφερα! 
Είναι περίεργο συναίσθημα, σαν να γεννάς ένα παιδί και σου ζητούν να το εγκαταλείψεις στο μαιευτήριο… 
Έτσι επέλεξα μικρούς εκδότες, ώστε να μην χάσω την κυριότητα των παιδιών μου, πληρώνοντας όμως, εν γνώσει μου, το τίμημα της μη προώθησης και αναγνώρισης τους…
Το παρήγορο είναι πως ότι κατάφεραν τα παιδιά μου, (τα βιβλία μου) ήταν μόνο με την αξία τους και δεν τα πήγαν άσχημα με τα Ελληνικά δεδομένα!

Ξεκίνησα με το πρώτο μιας τριλογίας, βασισμένης σε μια απόλυτα αληθινή ιστορία, το «Μαθήματα αγάπης» (648 σελίδες) το 2010. Στις εκδόσεις Μπατσιούλα.
Το επανέκδωσα στην ΌΣΤΡΙΑ μαζί με το δεύτερο «Λεηλασία» (691 σελίδες), και το τρίτο «Το Μεγάλο ταξίδι» (579 σελίδες), έως το 2014.
Τα «Μαθήματα αγάπης» έκαναν συνολικά τρείς εκδόσεις. 
Η «Λεηλασία» δύο και το «Μεγάλο ταξίδι προς το παρόν μία. Αυτή την στιγμή έχουν όλα εξαντληθεί, πρέπει να τα επανεκδώσω, και γιατί τα ζητάνε, αλλά και γιατί δεν έχω πάρει καμιά κακή ή μέτρια κριτική προς το παρόν.
Επίσης σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, πάλι στην ΟΣΤΡΙΑ, εκδόθηκαν τρία θεατρικά:
«Ο φόβος φίλε!», «Η Αγία οικογένεια» και «Ο απολογισμός» Πάντα βγαλμένα από αληθινές ιστορίες.
Καθώς και μιά βιογραφία η «Πειθαρχημένη διαβίωση» 
Η περιήγηση, οι διακοπές, ενός φίλου πολιτικού κρατούμενου σε διάφορα ξερονήσια... 
Εκδόθηκε το 2015 με την αιγίδα του ΗΣΑΠ, ιδίως του  Μουσείου, όπου τον θεωρούν ήρωα. Το βιβλίο αυτό εξαντλήθηκε με την πρώτη παρουσίαση.
Επίσης έχω αναλάβει την ευθύνη έκδοσης και επιμέλειας των βιβλίων της Π.Ε.Λ. Σε δύο χρόνια εκδόθηκαν τέσσερα: 
-Δύο ανθολόγια με υπέροχα διηγήματα και ποιήματα παιδιών, μια και εγώ συνήθως αναλαμβάνω τον ετήσιο μαθητικό διαγωνισμό. 
-Ένα ανθολόγιο των νικητών από τον ετήσιο διαγωνισμό ποίησης στους Δελφούς της Π.Ε.Λ.
-Και ένα με τίτλο «Η μυθολογία στην Λογοτεχνία» με κείμενα και εισηγήσεις από την ετήσια λογοτεχνική συνάντηση στην αρχαία Ολυμπία της Π.Ε.Λ.
Τα ανέκδοτα προς το παρόν βιβλία μου:
Τα ανέκδοτα τελειωμένα μυθιστορήματα μου, είναι βασισμένα ως συνήθως σε αληθινές ιστορίες. Καμιά φορά η ζωή ξεπερνά και τον πιο ευφάνταστο συγγραφέα!
1-«Στον αστερισμό του σκορπιού», κοινωνικό κοσμοπολίτικο μυθιστόρημα, 651 σελίδες. 
2-«Επτά7» μυθιστόρημα-σύγχρονη κοινωνική περιπέτεια, 428 σελίδες, που έχει άμεση σχέση με τις διαχρονικά μαγικές ιδιότητες του αριθμού 7, από αρχαιοτάτων χρόνων έως σήμερα. Τις καλές επιπτώσεις του στη ζωή όσων ξέρουν… και τις κακές όσων παραβλέψουν τους συμπαντικούς κανόνες και δεν το σεβαστούν… 
3- «Παράξενοι ταξιδιώτες» μυθιστόρημα, 260 σελ. Δυό παράλληλες αληθινές ιστορίες που συνήθως τις αποκαλούν ή τις προσδιορίζουν ως μεταφυσικές ή επιστημονικής φαντασίας. Εγώ έχω μια διαφορετική άποψη, αλλά δεν είναι της παρούσης.
4- «Η Ζωή που δεν διάλεξα.» ρεαλιστικό μυθιστόρημα. Δύο αληθινές παράλληλες ιστορίες που συναντώνται…
Απίστευτα παιχνίδια ζωής… 
Το ένα σκέλος της το έζησα από πολύ κοντά…





1 σχόλιο:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *