Η Βιβλιοθήκη Σπάρτου συνεχίζει την παρουσίαση ποιημάτων των διακριθέντων του 3ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης
ΤΙΜΗΤΙΚΟΣ ΕΠΑΙΝΟΣ
ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
(Ακατανόμαστος)
Καλλιθέα Αττικής
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ
Όταν γεννήθηκα η χώρα μου δεν είχε πολέμους ,ακόμα έτσι είναι.
Ψηφίζεις ελεύθερα, μιλάς ελεύθερα, Γράφεις ελεύθερα,
Δεν στερήθηκα τροφή ούτε και πάνες δεν φασκιώθηκα σαν τον πατέρα μου ούτε και πήγα σχολείο πρωινά του Σάββατου σαν τη μητέρα μου.
Έκανα εμβόλια, σφραγίσματα πήρα αντιβιώσεις.
Έχω ρούχα παπούτσια σώβρακα φανέλες έχω πλυντήριο για να είναι καθαρά.
Έχω ρεύμα όχι κεριά.
Νερό τρεχούμενο και όχι από πηγάδι με ασβέστη.
Δεν χρειάστηκε να σκοτώσω για να επιζήσω ή να επιζήσει ο τόπος μου.
Βρήκα μελάνι βιβλία, χαρτί πολύ χαρτί μολύβια μαρκαδόρους πινέλα χρώματα παλέτες πληκτρολόγια εκτυπωτές.
Είδα εκθέματα παραστάσεις προβολές.
Ταξίδεψα μακρύτερα από όλους τους προγόνους μου μαζί.
Εργάστηκα και επειδή έπρεπε και επειδή ήθελα ,όχι μόνο γιατί έπρεπε (κάποτε θα γίνει μόνο γιατί θέλουμε).
Τεμπέλιασα όταν κουράστηκα ή βαρέθηκα και δεν άφησα τη ψυχή μου και τα κόκκαλα μου στην άμμο.
Έπαιξα με κάθε δυνατό σωστό τρόπο (και με λίγο όχι τόσο σωστό).
Έχω στέγη δεν κοιμήθηκα στο δρόμο.
Έφαγα κρέας περισσότερο και από λιοντάρι της ζούγκλας.
Πίνω μπύρες κρασί ουίσκι και ότι άλλο λαχταράω.
Λιτανεύω τη ψυχή μου με κάθε είδους τελετουργικούς καφέδες.
Έχω τα κέικ τα τσουρέκια τις σοκολάτες και τις τάρτες μου.
Καμιά φορά αράζω και καπνίζω.
Δεν έχω μουλάρι αλλά 90 άλογα στο χέρι.
Όσο λιγότερα τα μη που δεν επιλέξαμε τόσο λιγότερος ο πόνος-πληγώνεις λιγότερο όταν δε σε πιάνει λαχτάρα σε κάθε στροφή με αγωνία να προλάβεις τον αυριανό Ήλιο τηρώντας το συμβόλαιο να μη σε πάρει τη νύχτα το φεγγάρι.
Τούτη τη περίοδο όλο και λιγότερες χρειάζονται προσευχές.
Συν Αθηνά 40% και χείρα κίνει 60% - Δόξα σοι ο Θεός!
ΤΙΜΗΤΙΚΟΣ ΕΠΑΙΝΟΣ
ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
(Ακατανόμαστος)
Καλλιθέα Αττικής
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ
Όταν γεννήθηκα η χώρα μου δεν είχε πολέμους ,ακόμα έτσι είναι.
Ψηφίζεις ελεύθερα, μιλάς ελεύθερα, Γράφεις ελεύθερα,
Δεν στερήθηκα τροφή ούτε και πάνες δεν φασκιώθηκα σαν τον πατέρα μου ούτε και πήγα σχολείο πρωινά του Σάββατου σαν τη μητέρα μου.
Έκανα εμβόλια, σφραγίσματα πήρα αντιβιώσεις.
Έχω ρούχα παπούτσια σώβρακα φανέλες έχω πλυντήριο για να είναι καθαρά.
Έχω ρεύμα όχι κεριά.
Νερό τρεχούμενο και όχι από πηγάδι με ασβέστη.
Δεν χρειάστηκε να σκοτώσω για να επιζήσω ή να επιζήσει ο τόπος μου.
Βρήκα μελάνι βιβλία, χαρτί πολύ χαρτί μολύβια μαρκαδόρους πινέλα χρώματα παλέτες πληκτρολόγια εκτυπωτές.
Είδα εκθέματα παραστάσεις προβολές.
Ταξίδεψα μακρύτερα από όλους τους προγόνους μου μαζί.
Εργάστηκα και επειδή έπρεπε και επειδή ήθελα ,όχι μόνο γιατί έπρεπε (κάποτε θα γίνει μόνο γιατί θέλουμε).
Τεμπέλιασα όταν κουράστηκα ή βαρέθηκα και δεν άφησα τη ψυχή μου και τα κόκκαλα μου στην άμμο.
Έπαιξα με κάθε δυνατό σωστό τρόπο (και με λίγο όχι τόσο σωστό).
Έχω στέγη δεν κοιμήθηκα στο δρόμο.
Έφαγα κρέας περισσότερο και από λιοντάρι της ζούγκλας.
Πίνω μπύρες κρασί ουίσκι και ότι άλλο λαχταράω.
Λιτανεύω τη ψυχή μου με κάθε είδους τελετουργικούς καφέδες.
Έχω τα κέικ τα τσουρέκια τις σοκολάτες και τις τάρτες μου.
Καμιά φορά αράζω και καπνίζω.
Δεν έχω μουλάρι αλλά 90 άλογα στο χέρι.
Όσο λιγότερα τα μη που δεν επιλέξαμε τόσο λιγότερος ο πόνος-πληγώνεις λιγότερο όταν δε σε πιάνει λαχτάρα σε κάθε στροφή με αγωνία να προλάβεις τον αυριανό Ήλιο τηρώντας το συμβόλαιο να μη σε πάρει τη νύχτα το φεγγάρι.
Τούτη τη περίοδο όλο και λιγότερες χρειάζονται προσευχές.
Συν Αθηνά 40% και χείρα κίνει 60% - Δόξα σοι ο Θεός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου