Η Βιβλιοθήκη Σπάρτου συνεχίζει το αφιέρωμα στους διακριθέντες
του 2ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης
με την παρουσίαση ποιημάτων τους και τον Ανδρέα Δαβουρλή, που τιμήθηκε με Έπαινο .
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΒΟΥΡΛΗΣ
(REVIVAL)
ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
TRANSITO
Σαλπάραμε νύχτα ασέληνη,
τρεις χειμώνες θάμπος...
ανάμνηση οι αγκαλιές του κόσμου,
ου αποχαιρετισμού...
Μικρές φωτογραφίες , στιγμές αγαπημένες
γεμάτη η καμπίνα,
μαζί με τις "γοργόνες"...
Μπουένος Άυρες,
Αμστερνταμ,
Βαλένθια,
Μανταραμπάς...
Όλα με φωτιά ,δάκρυα
και ατσάλι δεμένα.
Σκλήρυνε το δέρμα,ρυτίδιασε η νιότη μου,
ντύθηκαν οι λύπες,το χονδρό επενδύτη
και ο νόστος πνίγεται στο ποτό
να μη θυμάται .
Κρύφτηκε η χαρά στα βρεχάμενα
πίνοντας θάλασσα,
μέρες ανέφελες γίνηκαν όνειρα...
όλοι,σκέφτομαι, μ'έχουν ξεχάσει
ακόμη κι ο άγγελος μου ,
πήρε τη λάντζα σαλπάρισε ,
άλλον ναυτικό παραστέκει,
περιμένω τα ξέμπαρκα χρόνια,της στεριάς,
μια γιορτή να κάνω ,ενα Πάσχα ,
ένα δεκαπενταύγουστο...
σ'ένα γλέντι να βρεθώ, σ'ένα γάμο.
Μου φαίνονται ,τόσο μακρινά,
μαγικά όλα...
μου φαίνεται ,πως γίνηκα κάβος
κι άρμπουρο,
πως ανασαίνω με το βιλάι ,
κάθε που πετάγεται στο ντόκο...
του 2ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης
με την παρουσίαση ποιημάτων τους και τον Ανδρέα Δαβουρλή, που τιμήθηκε με Έπαινο .
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΒΟΥΡΛΗΣ
(REVIVAL)
ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
TRANSITO
Σαλπάραμε νύχτα ασέληνη,
τρεις χειμώνες θάμπος...
ανάμνηση οι αγκαλιές του κόσμου,
ου αποχαιρετισμού...
Μικρές φωτογραφίες , στιγμές αγαπημένες
γεμάτη η καμπίνα,
μαζί με τις "γοργόνες"...
Μπουένος Άυρες,
Αμστερνταμ,
Βαλένθια,
Μανταραμπάς...
Όλα με φωτιά ,δάκρυα
και ατσάλι δεμένα.
Σκλήρυνε το δέρμα,ρυτίδιασε η νιότη μου,
ντύθηκαν οι λύπες,το χονδρό επενδύτη
και ο νόστος πνίγεται στο ποτό
να μη θυμάται .
Κρύφτηκε η χαρά στα βρεχάμενα
πίνοντας θάλασσα,
μέρες ανέφελες γίνηκαν όνειρα...
όλοι,σκέφτομαι, μ'έχουν ξεχάσει
ακόμη κι ο άγγελος μου ,
πήρε τη λάντζα σαλπάρισε ,
άλλον ναυτικό παραστέκει,
περιμένω τα ξέμπαρκα χρόνια,της στεριάς,
μια γιορτή να κάνω ,ενα Πάσχα ,
ένα δεκαπενταύγουστο...
σ'ένα γλέντι να βρεθώ, σ'ένα γάμο.
Μου φαίνονται ,τόσο μακρινά,
μαγικά όλα...
μου φαίνεται ,πως γίνηκα κάβος
κι άρμπουρο,
πως ανασαίνω με το βιλάι ,
κάθε που πετάγεται στο ντόκο...
Συγχαρητήρια, Ανδρέα! Γερός και δημιουργικός να είσαι πάντα...
ΑπάντησηΔιαγραφή